Paragrafy

Andrzej Gasiorowski pozostaje pod zarzutami, że :

1. W okresie od lipca w 1990 roku do lipca 1991 roku w Warszawie, Ustroniu, Cieszynie, Wrocławiu  i innych miejscowościach  na terenie Polski  jako wiceprezes Zarządu Art-B, a równocześnie właściciel 40% udziałów wymienionej spółki, działając przestępstwem ciągłym, wspólnie i w porozumieniu z Bogusławem Bagsikiem Prezesem Zarządu i właścicielem 53% udziałów tej spółki, z zamiarem zaboru mienia społecznego wielkiej wartości:

Pytanie:
- Co to jest i jaki jest status prawny "mienia społecznego" ?
- Kto jest jego właścicielem i zarządcą?
- Jak można dokonać zaboru mienia społecznego?
- Jakie paragrafy okreslają granicę zaboru pomiędzy małą a wielką wartością? 

- Na podstawie jakich dowodów określono domniemany zamiar zaboru mienia społecznego?

a. wykorzystał istniejące w bankach opóźnienia w księgowaniu operacji czekami bezrachunkowymi i obowiązujące zasady obrotu czekami i naliczania odsetek dające możliwość uzyskiwania dodatkowych zysków z tytułu tzw. podwójnego oprocentowania  czeków w czasie tzw. drogi pocztowej.

Pytanie:
Na podstawie jakiego paragrafu istnieje możliwość pociągnięcia klienta do odpowiedzialności karnej
- za wykorzystanie istniejące w jego bankach opóźnienia w księgowaniu operacji czekami bezrachunkowymi?
- za obowiązujące w jego bankach zasady obrotu czekami?
- za naliczanie odsetek przez jego bank dające możliwość uzyskiwania dodatkowych zysków z tytułu tzw. podwójnego oprocentowania czeków w czasie tzw. drogi pocztowej?
- czy bank ponosi karna współodpowiedzialność za danie takiej możliwości klientowi, który ponosi odpowiedzialność karną za wykorzystanie instniejących w bankach opóźnień i procedur?

b. otrzymał od Jerzego Sikory, Józefa  Daczewskiego, Krzysztofa Rzepki i innych pełniących kierownicze funkcje pracowników banków wystawione z naruszeniem obowiązujących  zasad i przepisów dokumenty bankowe w postaci gwarancji bankowych, czeków  rozrachunkowych gwarantowanych  i potwierdzanych na podstawie których pobrał z banków znaczne sumy pieniędzy obiegowych.
Pytanie:

na podstawie jakich dowodów prokurator twierdzi, że 

- rzekomo otrzymałem ww. dokumenty bankowe od ww. pracowników banków?

- rzekomo pobrałem z banków znaczne sumy pieniędzy obiegowych?

- z jakich banków i jakie sumy rzekomo pobrałem?

- czy klient banku odpowiada karnie za otrzymanie lub wykorzystanie przekazanych mu przez bank dokumentów bankowych wystawionych z naruszeniem obowiązujących  zasad i przepisów?

c. pobrał od współwłaścicieli spółki Towarzystwo Gospodarcze West and East 110 sztuk czeków bezrachunkowych zwykłych wystawionych „in blanco” nie mających pokrycia w środkach na rachunkach bankowych, które umożliwiły zarachowanie na dobro spółki Art-B kwoty ponad 1 biliona zł,

Pytanie:

- na podstawie jakich dowodów prokurator twierdzi, że pobrałem ww. czeki od ww. osób?

- co to znaczy "czeki bezrachunkowe zwykłe" nie mające pokrycia w środkach na rachunkach bankowych?

- jak można narazić "System Bankowy" poprzez pobranie takich czeków i zarachowanie na dobro spółki Art-B?

d.  zlecał podległym pracownikom spółki Art. B  wprowadzanie do obrotu  między bankami czeków rozrachunkowych nie majach pokrycia  w środkach znajdujących się na rachunkach bankowych, w następstwie czego wyłudził na szkodę polskiego systemu bankowego i NBP występującego w imieniu Skarbu Państwa kwotę nie mniejszą niż 4.242.500.277.663 zł  tj o czyn z art. 201 dkk w zw. z art. 266 § 4 dkk art. 66 prawa czekowego i art. 58 dkk w zw. z art. 10 § 2 dkk.

2. W okresie od wiosny 11 do jesieni 1991 r. w Warszawie, Wrocławiu i innych miejscowościach, działając przestępstwem ciągłym  jako wiceprezes Zarządu spółki  z o.o. Art. B i z tego tytułu będąc upoważniony do podejmowania wszelkich decyzji  gospodarczo- ekonomicznych w interesie kierowanej spółki, działał na szkodę  tej spółki przez to, że przeprowadzał szereg niekorzystnych operacji bankowych  polegających między innymi  na zakupie  i sprzedaży bonów NBP, zawieraniu umów kredytowych i pożyczek, podpisywaniu gwarancji  bankowych, otwieraniu  akredytyw, przeprowadzaniu transferów  obcych środków  płatniczych  na konta w bankach zagranicznych za rzekome  dostawy  maszyn i narzędzi lub towarów, zlecał dokonywanie zakupu nieruchomości po cenach zawyżonych, przeprowadzanie remontów i modernizacji budynków i innych obiektów nieprzydatnych dla realizacji zadań ekonomicznych spółki lub nie będących w ich władaniu, akceptował darowizny i subwencje i inne rozporządzenia mieniem spółki na rzecz osób fizycznych i prawnych itp. i trwoniąc w ten sposób majątek spółki przyczynił się do powstania strat wymuszających konieczność jej likwidacji , tj. o czyn z art. 300 § 1 kh i 58 kk.

3. W okresie od wiosny 1990 do jesieni 1991 r. w Warszawie, Wrocławiu i innych miejscowościach w Polsce i za granicą, jako wiceprezes  Zarządu spółki Art. B i właściciel 40% jej udziałów , działając przestępstwem ciągłym, zabrał w celu przywłaszczenia pieniądze o łącznej wartości  45.150.103,52 na szkodę  spółki z o.o. Art. B tj. o czyn z art. 203 § 2 prim dkk w zw. z art. 58dkk.

4. W styczniu 1991 r. w Warszawie , jako Wiceprezes  Zarządu Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością  B  and B trust Group of 7 z siedzibą w Warszawie  złożył przed Sądem Rejonowym dla miasta St. Warszawy – Wydział  XVI Gospodarczy w Warszawie nieprawdziwe zapewnienie o wpłaceniu kapitału zakładowego tej spółki w postaci gotówki w kwocie 95 mln. zł, chociaż  w rzeczywistości fakt taki nie miał  miejsca, tj. o czyn z art. 302 § 1 dkh.